Ραντεβού με την Ιστορία!

Οι φετινοί στόχοι της ΝΕΠ ήταν και φέτος αρκετά υψηλοί. Τα play-offs ο στόχος ορόσημο που θα έβαζε μια ακόμη «πινέζα» στα κατορθώματα της ομάδας παρέας που λέγεται ΝΕΠ και θα ανέβαζε ένα σκαλί πιο πάνω τα αγωνιστικά της επιτεύγματα.

Το νικηφόρο παιχνίδι με τη Γαλήνη 69-54 ήταν το επισφράγισμα μιας πολύ κουραστικής χρονιάς αλλά και η χρυσή πινελιά στις σελίδες της ιστορίας της ΝΕΠ, της σελίδας που της επιτρέπει να συνεχίσει την αγωνιστική δράση στα play-offs και να διεκδικήσει την άνοδό της στα σαλόνια της Α2 ΕΣΚΑΗ, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά και αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία στα αγωνιστικά δρώμενα του ερασιτεχνικού συλλόγου.

Για να γίνει αυτό πραγματικότητα η ομάδα πέρασε από χίλια κύματα. Πολύ άγχος,  γκρίνια και ίντριγκα (έσωθεν κι έξωθεν), ατυχή αποτελέσματα, τραυματισμοί, αλλαγή προπονητή, πολύ υψηλό επίπεδο όλων των ομάδων φέτος αλλά το momentum των ματς φωτιά του φινάλε της κανονικής διάρκειας ήταν υπέρ της, για πρώτη φορά.  Η χαρά φυσικά απερίγραπτη, όχι μόνο για τους άμεσους συντελεστές της επιτυχίας  (παίκτες, τεχνικό team και διοίκηση) αλλά και για όσους έχουν στο παρελθόν διατελέσει μέλος της ΝΕΠ από οποιοδήποτε πόστο, ακόμη και φίλαθλοι, οι απανταχού ΝΕΠίστας.

Η ανατομία ενός εγκλήματος

Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι της τραγικής φετινής πορείας της ΝΕΠ; Η παρακάτω προσέγγιση είναι μια άποψη περί αυτού και αποτελεί προσωπική μου εκτίμηση και όχι επίσημη τοποθέτηση της ομάδας.

Ξεκινώντας το καλοκαίρι που μας πέρασε το «camp» της ΝΕΠ -γιατί με τόσους παίκτες μόνο camp θα μπορούσε να αποκαλεστεί- δημιουργήθηκε μια εικόνα με πολλά χαμόγελα, υποσχέσεις και μεγάλες προσδοκίες. Κάτι οι καλοί νέοι παίκτες, κάτι η πρόσβαση σε πολλές προπονήσεις, κάτι οι διψασμένοι προπονητές, η ευφορία στο μεγαλείο της.Τι πήγε όμως στραβά;

1.Το αποτυχημένο μοντέλο των πολλών ισάξιων προπονητών.

Δυστυχώς η ύπαρξη 4άρων ομότιμων προπονητών παρά την υποτιθέμενη συννενόηση για κοινή γραμμή μπέρδευε του παίκτες. Μπορεί οι απόψεις να μην ήταν αντικρουόμενες αλλά και μόνο που ο καθένας έδινε διαφορετική βαρύτητα σε συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού ήταν αρκετό να φέρνει σύγχυση. Η σαφής οριοθέτηση Head Coach και βοηθών φάνηκε κατόπιν , βέβαια, ότι ήταν αναγκαία.

2.Η επιβολή προτύπου ομάδας εφήβων ήταν μια λανθασμένη επιλογή.

Το σλόγκαν «όλοι μπορούν να βελτιωθούν, όλοι να προσαρμοστούν στις επιλογές του coach» απέτυχε. Δυστυχώς παρότι και το δικό μου όνειρο ήταν οι παίκτες να αποκτήσουν τη θέληση να παίζουν όπως τους ζητάει ο προπονητής τους και όχι όπως είχαν μάθει τόσο καιρό δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί με αυτούς τους παίκτες. Η ομάδα θύμιζε Armani Jeans Milano με καλό υλικό αλλά ανίκανο να παίρνει αγώνες. Ο Coach Κατσουλάκος αλλά και εγώ είμαστε βασικά υπέρ του υλικού παικτών τύπου Σπορτινγκ της Α2 ΕΣΚΑΗ και όχι τύπου Σφήκας με εύπλαστους παίκτες διψασμένους να «μάθουν».

3.Για τη ΝΕΠ χρειαζόταν Καλαφατάκης κι όχι Ίφκοβίτς.

Ναι, αφού οι παίκτες δεν κάνουν ότι τους λέει ο προπονητής τους προσαρμόζεται ο προπονητής στην ιδιοσυγκρασία του κάθε παίκτη. Αξιολογείται η καλή του μεριά και μπαίνει αυτή στο παιχνίδι και περιορίζεται η κακή του. Ο ψηλός που θέλει να σουτάρει τρίποντα παρά την αντίθετη άποψη του προπονητή του, δε θα βρίσκεται σε κανένα σύστημα στην κορυφή.

4.Δεν παίχτηκε μπάσκετ σκοπιμοτήτων.

Κακά τα ψέματα, η περσινή καλή πορεία για νεοφώτιστη της ΝΕΠ στηριζόταν κυρίως στις σκοπιμότητες. Κατενάτσιο και ταμπούρωμα πίσω από τις ζώνες και αντεπίθεση στο τέλος. Φέτος το επίπεδο των παικτών έδινε το έναυσμα για ανοιχτό – γρήγορο μπάσκετ κάτι που αποδείχτηκε αδύνατο με τους αιφνιδιασμούς να είναι μετρημένοι.

5.Χαμένη αυτοσυγκέντρωση.

Όταν όλα πήγαιναν καλά όλοι έφευγαν χαρούμενοι, όταν το παιχνίδι στράβωνε τα μάτια στους περισσότερους ήταν θολά σαν το μυαλό τους να ταξίδευε. Πολλοί νόμιζαν ότι οι περσινές μου εξάρσεις με φωνές και καντήλια ήταν από τα νεύρα μου, οι γνώστες ξέρουν ότι πρόκειται για πρώτης τάξεως περισπαστικό αίτιο που αφυπνίζει τους κοιμισμένους παίκτες.

6.Παίζει όποιος γκρινιάζει περισσότερο και όχι όποιος αξίζει. Ο νοών νοείτο.

7.Εγωισμός στο έπακρο.

Εγώ, εγώ, εγώ…. μόνο αυτό άκουγες από τους παίκτες που είχαν συνεχώς άποψη. Πουθενά το εμείς.

8.Οι παίκτες σταρ δεν απομονώθηκαν.

Έρχονταν όποτε τους θυμόταν στην προπόνηση, είχαν ύφος χιλίων καρδιναλίων αλλά η καρέκλα της 12άδας ήταν ρεζερβέ.

9.Μη αξιοποίηση άλλων παικτών που κοιτούσαν με μάτια αγελάδας στο βάθος.

Ήθελε 3άρι ρολίστα η ΝΕΠ και πιθανόν να υπήρχαν στο ενεργητικό της υποψήφιοι τέτοιοι αλλά δε βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν χρόνο συμμετοχής.

10.Δεν υπήρχε αρχηγός.

Η ανυπαρξία παίκτη που να τον σέβονταν όλοι οι υπόλοιποι και να ήταν αποδέκτης των πολλών παραπόνων ήταν σημαντικό αρνητικό στοιχείο που συνέβαλε στον πάγκο χάους και γκρίνιας.

Αναστροφή

Εκεί που όλα έδειχναν μάταια , εκεί που το χάος μέσω του εγωισμού είχε κάνει την ομάδα μπάχαλο, ευτυχώς την ύστατη στιγμή παίκτες και τεχνικό επιτελείο έδειξαν χαρακτήρα.

Αφήνοντας πίσω τις παιδικές ασθένειες και τον ωχαδερφισμό, τα συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα δίνουν το δικαίωμα σε αυτό που πριν λίγες αγωνιστικές έμοιαζε ακατόρθωτο, την είσοδο στα play-offs. Το δαιδαλώδες σύστημα διεξαγωγής της φετινής Β’ ΕΣΚΑΗ παρουσιάζει ομάδες που «ξεμπέρδεψαν» την πρόκριση από τον πρώτο κιόλας γύρο να παρουσιάζονται αδιάφορες και να διαμορφώνουν την τελική κατάταξη. Άλλη μια νίκη θέλει η ΝΕΠ με την Παραλία και το momentum είναι με το μέρος της. Αν δε, είχε κερδίσει και τον αδύναμο Γαλαξία τώρα η υπόθεση πρόκριση θα είχε τελειώσει. Η ΝΕΠ περνάει και με ήττα του Κρόνου ο οποίος μάλλον θα έχει εύκολο έργο με τα αδιάφορα Ροΐτικα.

Το πέρασμα από την αποσύνθεση στην ομάδα νίκης είχε πολλά στάδια. Ο γραφών είχε κυριολεκτικά απογοητευτεί πλήρως από τη μικρή αλλά αρκετή επαφή με την ομάδα σε μια προπόνηση κι ένα φιλικό. «Δεν έχουν καμία ελπίδα και θα χάσουν και από το Γαλαξία» είχα πει τα Χριστούγεννα στον Coach K. Ευτυχώς το κλίμα αναστράφηκε και μετά από προσπάθειες των 2Κ (Katsoulakos-Kalamaras) αλλά και με την θετική αντίδραση των παικτών οι νίκες ήρθαν. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της πειθαρχίας αρκεί να αναφέρω ότι ο Iron Mike Βούλγαρης μετατράπηκε από καπετάν φασαρίας σε πρώτο βιολί.

Για να μην χαθεί η χρονιά τέλος, η νίκη με την Παραλία του Δουκάκη και της παρέας του, είναι μονόδρομος. Οι ΝΕΠiozi μοιάζουν να μπορούν, θα καταφέρουν άραγε να σπάσουν την αρνητική παράδοση με την Παραλία; Θα αποδειχτεί ότι οι ομάδες Καστουλάκου λειτουργούν όπως του Ζοτς, να είναι έτοιμες τη στιγμή που πρέπει; Στις 24-2 θα τα μάθουμε όλα.

Ειδική μνεία πρέπει να κάνω και στο πρόσωπο μου. Μπορεί να απέχω από τα αθλητικά δρώμενα αλλά πάντα στεναχωριέμαι όταν η ΝΕΠ χάνει και πάντα χαίρομαι όταν κερδίζει. Και πάντα εκφράζομαι με το «χάσαμε» και «κερδίσαμε» και όχι με το «έχασαν» και κέρδισαν». Λυπήθηκα και που δεν μπόρεσα να παραστώ και στην κοπή πίτας. Δυστυχώς οι οικογενειακές υποχρεώσεις είναι τεράστιες αλλά δεν μπορώ επ ουδενί να τις βάλω κάτω από την ομάδα.

Ελπίζω σε καλύτερες ημέρες….

 

Ποιός είναι ο Jason Capono της ΝΕΠ?

Πρόκειται για βόμβα μεγατόνων, το μεγάλο τριάρι που λείπει αυτή τη στιγμή από τη ΝΕΠ και φέρει και δελτίο της. Τα προβλήματα μέσης φαίνεται να αποτελούν παρελθόν και η ενδυνάμωση με χρήση spinning φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Αυτή τη στιγμή μόνο ο coach M και ο ΣπυΠλα ξέρουν για το μεγάλο comeback. More to come soon…

https://www.youtube.com/watch?v=kneW0GvQees

Spartacus – ΝΕΠ vs Ροΐτικα

Είχα καιρό να ασχοληθώ με τα μπασκετικά δρώμενα λόγω των οικογενειακών υποχρεώσεων. Πίστευα ότι το παράθυρο χρόνου που προέκυψε απρόσμενα να δω το ματσάκι της  ΝΕΠ με τα Ροΐτικα θα μου έδινε την μπασκετική απόλαυση που τόσο μου λείπει. Φευ, έφυγα από το γήπεδο απογοητευμένος έως και αηδιασμένος με το θέαμα που αντίκρισα.

Παράγοντας διαιτησία… σκανδαλώδης ανεπάρκεια. Ένας αριστοφανικός χαρακτήρας ως διαιτητής με τη σφυρίχτρα ως αξεσουάρ και μια ακόμη κοπέλα Ref η οποία προσπαθούσε μόνη της να ελέγξει ένα δύσκολο παιχνίδι. Όργια λαθών και για τις δύο ομάδες, γκρίνια ατιμώρητη και ανοχή στο κατς. Τελειώνω με τη διαιτησία εδώ , δεν έχει νόημα πλέον περαιτέρω ανάλυση.

Στο μπασκετικό κομμάτι είχαμε μια διψασμένη και σε ανοδική πορεία ΝΕΠ και μια ομάδα έμπειρη, τα Ροΐτικα,  με μεγάλο μέσο όρο ηλικίας με τη λειψανδρία να είναι έκδηλη καθώς μόλις 8 παίκτες κατέβηκαν να αγωνιστούν. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο στο τοπικό επίπεδο, ομάδες που κατεβάζουν λίγους παίκτες να επιδίδονται σε σκληρό παιχνίδι με υψηλή, μπασκετικά, παραβατική συμπεριφορά κερδίζοντας ανοχή στη σφυρίχτρα ακριβώς λόγω του μικρού αριθμού παικτών. Κάπως έτσι έγινε και στο σημερινό ματς.

Είναι συχνά επίσης ειπωμένη η δεδομένη υστέρηση της ΝΕΠ σε τέτοιου είδους καταστάσεις και συνειδητή η μη μετάβαση του τρόπου παιχνιδιού της στο ανορθόδοξο μπάσκετ. Για μια ακόμη φορά αυτό κατέληξε σε μια μοιραία ήττα.